محاسبه و شبیه سازی بازدهی آشکارساز اتاقک یونش با هنذسه استوانه ای مورد استفاده در سیستم تصویربرداری اشعه ایکس تشخیصی

امروزه به طور گسترده از آشکارساز های مختلف، برای اندازه گیری دز جذبی و میزان تضعیف بیم پرتو X در بافت بدن استفاده می شود. جهت اندازه گیری میزان تضعیف بیم های الکترونی و پرتوی X با استفاده از دزیمتر ها، روش های بسیاری ازجمله سوسوزنی، واکنش شیمیایی پرتو با ماده و یونیزاسون گازها وجود دارد که در میان روش های اشاره شده یونیزاسیون گازی به علت سادگی و قابلیت اطمینان بهتر، سرعت و دقت مطلوب در اندازه گیری گستره وسیعی از نرخ دز جذب شده، نسبت به بقیه روش ها ارجحیت داشته و به همین دلیل به عنوان یک سیستم دزیمتری رایج مد نظر است. بیشتر جهیزات تصویر برداری پزشکی از جمله رادیولوژی تشخیصی و ماموگرافی، نیازمند یک دزیمتر با دقت بالا جهت انداه گیری میزان دز جذب شده و همچنین تضعیف صورت گرفته بر روی بیم اشعه ی ایکس حین عبور از بافت بدن می باشند. آشکارساز های اتاقک یونش به دلیل سادگی، پاسخ سریع و قابلیت اطمینان بالا، یکی از مناسب ترین ابزار های دزیمتری بیم مولد اشعه ی ایکس در محدوده ی تشخیصی پرتو ها می باشند. بازده آشکار ساز که به صورت نسبت ذرات آشکار شده به تعداد ذرات وارد شده به شمارنده تعریف می شود، بیانگر میزان حساسیت آشکارساز نسبت به ذرات ورودی ناشی از تشعشعات می باشد. هرچه بازدهی آشکارساز بالاتر باشد، زمان مرده ی آشکارساز کم و می توان با این قابلیت به شمارش بالا دست یافت. هدف در این مقاله محاسبه بازدهی و شبیه سازی پیک های ناشی از چشمه (Am(241 و (Sr(90 با نرم افزار گارفیلد می باشد. نتایج نشان می-دهد که در نرخ شمارش بالا آشکارسازهای اتاقک یونش با هندسه استوانه ای بازدهی بالاتری نسبت به سایر هندسه ها دارد و در جریان های پایین تری به حالت اشباع می رود.