نقش و جایگاه پل سازی در معماری دوره ی صفویه

دوره صفویه را می توان یکی از درخشان ترین دوره تاریخ معماری ایران دانست، ایجاد حکومت مرکزی مقتدر و امنیت ناشی از آن، پیشرفت در فناوری ساختمان، توسعه ی شهرها و هنردوستی پادشاهان صفوی، از جمله عوامل شکوفایی معماری این دوران به شمار می آیند. پل سازه ای برای عبور از موانع فیزیکی است تا ضمن استفاده از فضا بتواند عبور و مرور را تسهیل کند. در دوره صفوی به جهت گسترش شبکه راه ها و اقبال زیادی که متوجه معماری بود، پل سازی از پیشرفت قابل توجهی برخوردار شد. بناهای تاریخی و عام المنفعه ایران یک بخش افتخارآمیزی از هنر معماری اسلامی ایران و نیز زبان گویایی از فرهنگ غنی ایرانی و معنویت حاکم بر آن است که مهارت و استادی فوق العاده ای صرف طراحی، ساخت و تزئین این گونه بناها شده است. همچنین نقش مهمی که این بناها در آبادانی، رونق اقتصادی، فرهنگی و بهداشت جامعه بر عهده داشته اند، بر اهمیت آنها می افزاید با توجه به این جایگاه بناهای عام المنفعه را می توان، علاوه بر جنبه معماری، از جنبه های مختلفی مورد مطالعه قرار داد.

کلیدواژه ها:

: پل سازی ، معماری ، دوره ی صفوی ، بنای عام المنفعه