امیر رسولی - کارشناس ارشد برنامه ریزی حمل و نقل، پژوهشگاه حمل و نقل طراحان پارسه
مرتضی اسدامرجی - دانشجوی دکتری راه و ترابری، دانشگاه تربیت مدرس تهران
محمود صفارزاده - استاد، دانشگاه تربیت مدرس تهران

این مطالعه به بررسی یک مدل برنامهریزی دوسطحی برای بهینهسازی انتخاب پناهگاهها با در نظر گرفتن وقایع احتمالی مانند طوفان و یا دیگر حوادث و رخدادهای طبیعی مشابه و تخلیه منطقه پرتراکم مورد مطالعه تحت شرایط بحرانیخاص، بررسی میپردازد. به منظور اجرای مدل یک مطالعه موردی واقعی برای شهر زاهدان ارائه شده است. این مطالعه موردی اهمیت در نظر گرفتن سناریوهای چندگانه برای طوفان و اثرگذاری آن در تعیین مکان احداث پناهگاهها واهمیت درنظرداشتن تقاضای حمل ونقلی تمامی افراد پناهنده در زمان انتخاب مکان برای پناهگاههای عمومی را درنظرگرفته است. هدف از احداث پناهگاهها در نقاط مختلف شهر ایجاد تعادل در رفتار کاربران راه در استفاده از معابر در شرایط بحرانی است. نتایج اجرای مدل در شهر زاهدان حاکی از آن بود که وجود پناهگاه در محدوده یک معبر شریانی موجب کاهش زمان سفر خواهد شد. همچنین بررسی شرایط مختلف نشان داد که انتخاب پناهگاه نباید در منطقه بسیار پرتراکم و یا بسیار کمتراکم شهر صورت پذیرد

برنامهریزی، پناهگاه، حمل و نقل، بحران