تقارن متغیرهای فضایی- زمانی راه رفتن در دختران نوجوان سالم

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تقارن متغیرهای فضایی - زمانی راه رفتن در دختران نوجوان سالم بود. روش شناسی: 19 دختر نوجوان سالم 16-11 ساله با میانگین قد، وزن و BMI به ترتیب برابر 23/52/161 ،0/80/49 و 3/23/19 بهطور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. با استفاده از دستگاه تحلیل حرکت سه بعدی Vicon) 100 هرتز) و چهار دوربین سری T ،دو سیکل کامل گامبرداری آزمودنیها در اواسط 20 متر راه رفتن ثبت گردید. به این منظور، 16 مارکر منعکس کننده نور مادون قرمز به قطر 14 میلیمتر، بر اساس مدل gait in Plug در محلهای مورد نظر چسبانده شدند. آزمودنیها بصورت پابرهنه و با سرعت عادی، 6 بار برای تست اصلی در مسیر تعیین شده راه رفتند و اطلاعات کینماتیکی آنها ثبت شدند. برای استخراج دادهها، از نرم افزارهای 2.8.1 Nexus Vicon و 1.5.3 Polygon استفاده شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرمافزار SPSS و روش آماری t همبسته در سطح معنیداری 05/0<Į پردازش شدند. نتایج: یافتهها نشان داد میانگین کادنس و سرعت راه رفتن در دو پای راست و چپ مشابه بودند (05/0>p .(در متغیرهای زمان حمایت یک پا و دو پا، و زمان استراید و استپ نیز بین دو پای راست و چپ تفاوتی مشاهده نگردید (05/0>p .(متغیرهای فضایی راه رفتن شامل طول استراید و طول استپ نیز در دو پای راست و چپ مشابه بودند (05/0>p .(نسبت میانگین سمت راست به چپ در متغیرهای طول استراید و طول استپ به ترتیب برابر 99/0 و 04/1 بودند که نشاندهنده تقارن طول استراید و استپ در افراد سالم بود. نتیجهگیری: بین دو سمت راست و چپ بدن در متغیرهای فضایی- زمانی راه رفتن تقارن وجود دارد. بنابراین میتوان گفت این تستها میتوانند به عنوان ابزار مهمی در تشخیص اختلالات راه رفتن و همچنین ارزیابی پیشرفت درمان افراد مبتلا به ناهنجاریهای اسکلتی در نظر گرفته شوند.

کلیدواژه ها:

راه رفتن ، استراید ، استپ ، کادنس ، سرعت