اثرات هشت هفته پیاده روی منظم بر ویژگیهای روند زایمان زنان نخست زا

مقدمه: برای بهبود نتایج بارداری و ارتقا سلامت مادر و نوزاد توجه به ویژگیهای روند زایمان هنگام بستری اهمیت پیدا میکند.بسیاری از صاحبنظران جهت جلوگیری از مداخلات غیرضروری در روند زایمان بستری مادران کم خطر را به تعویق می اندازد. با توجه به تأثیر برخی مداخلات غیردارویی بر این ویژگیها مطالعه حاضر به منظور تعیین اثرات هشت هفته پیاده روی منظم بر روند زایمان زنان نخست زا صورت گرفت. روش شناسی: این مطالعه به روش کار آزمایی بالینی بر روی 80 زن باردار نخست زای سالم، غیرورزشکار 20 تا 35 سال از سن 28هفته حاملگی صورت گرفت نمونه گیری مستمر طی 5 ماه انجام شد نمونه ها پس از انتخاب بطور تصادفی در دوگروه مساوی مداخله و شاهد قرار داده شدند.گروه مداخله در برنامه تمرین هوازی پیاده روی منظم به مدت هشت هفته ، هفته ای سه بار به مدت 30 دقیقه با شدت خود انتخاب (مادرحین راه رفتن بتواند صحبت کند) قرار گرفتند و گروه کنترل فقط پیگیری شدند(سطح معناداری 05.0

فاز فعال زایمان بیشتر بود و تفاوت معناداری نشان داده شد X,000/0=P(05.14 .( =طول مدت فاز فعال در گروه مداخله کمتر و تفاوت معنادار بود (002.0=p .(میزان زایمان طبیعی در گروه مداخله بطور معناداری بیشتر بود (p=0.000,X =21.33)2. مدت زمان پذیرش تا شروع فاز فعال، تا ختم بارداری، تا ترخیص در گروه مداخله کمتر و بین دو گروه تفاوت معنادار وجود داشت. نتیجه گیری: هشت هفته پیاده روی منظم بعد از 28هفتگی بارداری ممکن است با اثرات مثبت بر ویژگیهای زمان پذیرش در بیمارستان نقش مهمی در انجام زایمان طبیعی داشته باشد و استفاده از این روش بیخطر در بارداریهای سالم در جهت کاهش آمار سزارین توصیه میشود.

کلیدواژه ها:

پیاده روی منظم ، زنان باردار نخست زا ، فاز فعال زایمان ، فاز نهفته زایمان ، روند زایمان