بررسی نظرات مربیان در خصوص طرح آموزش جامع شنای مدارس در شهر تبریز در سال 91-92 تحصیلی

مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، ارزشیابی از نحوه اجرای برنامه جامع آموزش شنا (طرح سباح) در شهر تبریز در سال تحصیلی 92-91 میباشد؛ این تحقیق توصیفی از نوع ارزشیابی میباشد که در آن 75 نفر مربی به عنوان نمونه از جامعه کلیه مربیان مجری طرح سباح در سراسر تبریز (200 مربی) با استفاده از جدول بارتلت و به روش تصادفی ساده انتخاب شدند.روش شناسی: ابزار تحقیق مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته به روش دلفی بود و روایی آن در دور آخر دلفی توسط گروه قوی متخصصان تأیید گردید. پایایی پرسشنامه مربوط به مربیان 90/0=Į محاسبه گردید.نتایج: تجزیه و تحلیل داده ها به دو روش آمار توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Excel صورت گرفت. نتیجهگیری: در 16/81 درصد از کل دانشآموزان استان در طرح شنا شرکت کردهاند. در 62 درصد نواحی آموزش و پرورش استان استخر وجود دارد و 38 درصد نواحی فاقد استخر هستند. غیر از استخر، کمبود وسایل کمک آموزشی و وسایل نقلیه جهت ایاب و ذهاب در برخی نواحی تنها بخشی از کمبودهای موجود در بخش امکانات و تجهیزات است. بیشتر مشکلات مربوط به مسائل مدیریتی به بخش مالی و حقالزحمهها (مربیان، رابطین، استخرها، ایاب و ذهاب و ... ) مربوط میشود. مشکل سردی هوا و اجرای طرح در فصل سرما اصلیترین مشکل دانشآموزان بود. کار نکردن با دانشآموزان ضعیف بطور جداگانه، بوجود آمدن برخی مشکلات تغذیهای و ضعف بدنی، غیبت دانشآموزان و عدم رضایت بعضی از اولیا از جمله مشکلات دانشآموزان در طرح شنا بود. کمبود مربی مجرب و آشنا به علم روز، نداشتن طرح درس مناسب برای تدریس و عدم انگیزش کافی مربیان از جمله مشکلات آنها در طرح شنا بود. طرح سباح در شهر تبریز 25/56 درصد مؤفق عمل کرده است که نشان میدهد در حد متوسط به بالا اجرا شده است.

کلیدواژه ها:

آموزش ، تبریز ، شنا ، مربی