زینب یوسفی - دانشجوی کارشناسی ارشد رفتار حرکتی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی
غلامرضا لطفی - استادیار دانشگاه تربیت دبیر شهیدرجایی

مقدمه: هراساجتماعی که تحت عنوان اضطراب اجتماعی نیز شناخته میشود شامل ترس پایدار از ارزیابی منفی توسط دیگران است. این اختلال یکی از انواع اختلالات اضطرابی بشمار میرود. پژوهش حاضر به منظور مقایسه هراساجتماعی بین دختران و پسران جوان ورزشکار و غیرورزشکار انجام شده است. روش شناسی: 200 آزمودنی (100 نفر ورزشکار و 100 نفر غیرورزشکار) با استفاده از پرسشنامه هراس اجتماعی کانور مورد آزمون قرار گرفتند. پس از بررسی طبیعی بودن توزیع دادهها و نیز بررسی همگنی واریانسها و تأیید آنها، با استفاده از تحلیل واریانس عاملی به بررسی اثر اصلی و تعاملی جنسیت و ورزشکار بودن بر هراساجتماعی و خرده مقیاسهای آن در جوانان پرداختیم. نتایج: بطور کلی هراساجتماعی در پسران جوان بیشتر از دختران جوان است و جوانان غیرورزشکار نیز بیشتر از ورزشکاران جوان از هراس اجتماعی رنج میبرند. همچنین پسران غیرورزشکار بطور معناداری بیش از دختران غیرورزشکار، و هر دو گروه بیشتر از پسران و دختران ورزشکار، هراساجتماعی را نشان دادهاند. در بررسی خرده مقیاسهای هراساجتماعی نیز مشخص شد که جنسیت بر دو خرده مقیاس ترس و اجتناب تأثیر معناداری دارد و پسران بیش از دختران این دو خرده مقیاس را گزارش کردهاند در حالی که ورزشکار بودن بر هر سه خرده مقیاس ترس، اجتناب و فیزیولوژی تأثیر معنادار گذاشته است که در سه خرده مقیاس وضعیت ورزشکاران بهتر از غیر ورزشکاران بوده است. اثر تعاملی جنسیت و ورزشکار بودن نیز بر هر سه خرده مقیاس هراساجتماعی معنادار بوده است، در تمامی موارد گروه پسران ورزشکار کمترین نمرات و گروه پسران غیرورزشکار بیشترین نمرات را کسب کردهاند نتیجهگیری: دو عامل جنسیت و ورزشکار بودن و تعامل این دو میتواند در میزان هراساجتماعی جوانان تاثیرگذار باشدلذا استفاده از ورزش برای کاهش هراس اجتماعی جوانان توصیه می شود.

هراس اجتماعی، ورزشکاران، غیر ورزشکاران، جوانان