مرجان حاج حیدری - فوق لیسانس مدیریت صنعتی، دانشگاه تهران- واحد بین الملل
علیرضا میرعمادی - مدیر گروه دانشکده مدیریت و اقتصاد ،دانشگاه صنعتی شریف-واحد بین الملل

صنایع دستی یکی از نیازهای مبرم و ضروری زندگی انسان در عصر حاضر است. برخی به اشتباه این صنایع را تنها با ارزش های مادی یا پول می سنجند، در حالی که صنایع دستی به همراه خود هنرها و فرهنگ اصیل ملت را از نسلی به نسل دیگر منتقل می کند. صنایع دستی، بیانگر هنر، ذوق و فرهنگ هر ملت است و آمیختگی زیادی با محیط جغرافیایی، تاریخ سنتها و نیازهای مصرفی مردم دارد. مخصوصاً با توجه به عدم نیاز به سرمایه ی زیاد، ابزار ساده، یادگیری آسان. همچنین اشتغال زایی فراوان و ایجاد تفاهیم ملی و بین المللی در روند توسعه ی محلی و ملی، بسیار ضروری است و ترویج و فعال کردن آن علاوه بر بازدهی های اقتصادی و فرهنگی موجب جلب جهانگرد نیز می گردد. صنایع دستی به روستاها نیز پایداری داده، موجب افزایش درآمدهای محلی و کاهش مهاجرت به شهر می گردد. اصفهان با توجه به جاذبه های تاریخی، سابقه ی هنری، استعدادهای محیطی و جغرافیایی، مرکزیت، هوشمندی و ذوق مردم باید در استمرار و رونق صنایع دستی و رفع مشکلات آن بکوشد تا علاوه بر بهره مندی های فرهنگی و اقتصادی و شهرت ملی و بین المللی، این صنعت مادی و معنوی نیز حفظ و پایدار گردد. در این پژوهش انواع صنایع دستی و موانع توسعه و موانع صادرات آنها و رتبه بندی صنایع دستی بر اساس شاخص های فنون بازاریابی، تحقیق و توسعه، نام و نشان تجاری، کسب جوایز و امتیازدهی، استانداردهای کیفی، نوآوری، میزان دستمزد، نظام آموزشی، فناوری و روش های جدید و تعرفه ها عبارتند از خاتم سازی، میناکاری، و قلم زنی، مسگری، فیروزه کوبی، نقره سازی، قالی و گلیم، شعربافی، سفالگری و کاشی سازی.

صنایع دستی، صنایع کوچک، صنایع متوسط، استراتژی، شاخص های رقابت پذیری، اصفهان