پریا اکبری - دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، دانشکده علوم دریایی، گروه شیلات

پارمترهای بیوشیمیایی یکی از جنبههای مهم در مدیریت تکثیر و پرورش ماهیان در معرض خطر میباشند. این پارامترها بمنظور تعیین زمان بلوغ جنسی و کنترل سامت ماهی و تغییرات کیفیت آب مورد استفاده قرار میگیرد. هدف از این تحقیق، بررسی مقادیر الکترولیت و غیرالکترولیتهای پلاسماخون شانک زرد باله )latus Acantopagrus )و هامور معمولی)coioides Epinephelus )میباشد. تعداد 30 قطعه از هر گونه پس از صید از آبهای ساحلی رمین )واقع در بندر چابهار( و خونگیری جهت آزمایشات بیوشیمیایی غیرالکترولیتی شامل گلوگز، اوره، کلسترول، تری گلیسرید،پروتئین تام، آلبومین و بیلیروبین همچنین آزمایشات الکترولیتی شامل،کلسیم، فسفر، سدیم و پتاسیم خون مورد آزمایش قرار گرفتند. مقادیر میانگین و انحراف معیار هر یک از پارامترهای بیوشیمیایی در شانک زرد باله و هامور بترتیب عبارتند: ازسدیم )03/32±50/88 ،328/27±90/271 ،)پتاسیم )32/0±43/42،3/0±12/2( )میلیمول در لیتر (، کلسیم )97/2±80/34،19/2±80/16 ،)فسفر )40/0±35/57،2/0±40/2 ،)کلسترول )51/35±30/11،257/42±30/137 ،)تریگلیسرید )82/11±02/102 ،)اوره) 57/0±82/45،3/0±66/2 ،)بیلی روبین )04/0±24/13،0/0±44/0 ،)گلوکز )18/16±25/11،44/0±70/43( میلیگرم در دسی لیتر(، پروتئین تام )32/0±30/36،4/0±92/3 ،)آلبومین )03/0±15/05،0/0±36/0( )گرم در دسی لیتر(. در کل میتوان نتیجه گرفت که این پارامترها تحت تاثیر عوامل فیزیولوژیکی متفاوتی نظیر گونه میباشند.

پلاسما شانک زردباله، هامور معمولی، الکترولیت، غیرالکترولیت