مطالعه چگونگی و کارکردهای گفت و گو در سیره نبوی بانگاهی به نظریه کنش ارتباطی
- سال انتشار: 1393
- محل انتشار: فصلنامه اسلام و مطالعات اجتماعی، دوره: 2، شماره: 2
- کد COI اختصاصی: JR_JISS-2-2_003
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 730
نویسندگان
عضو هیئت علمی دانشگاه باقر العلوم(ع)
دانشجوی دکتری فرهنگ و ارتباطات دانشگاه باقر العلوم(ع)
چکیده
گفتوگو که به عنوان ضرورتی گریزناپذیر برای ایجاد تفاهم و رفع اختلافات و رشد اندیشه در زندگی بشری است، موضوع مطالعه مکاتب مختلف فلسفی و گرایشهای مختلف فکری قرار گرفته است. در سنت اسلامی هم همواره گفتوگو به عنوان راهبردی کلیدی در حل منازعات و گسترش همدلی و همزبانی مورد توجه واقع شده است. این پژوهش به منظور شناخت هر چه بیشتر سنت اسلامی در زمینه گفتوگو با مطالعه سیره نبوی در گسترهٔ گفتوگوی میان فردی و گروهی در پی فهم و تحلیل چگونگی و کار کردهای گفتوگو در سیره عملی پیامبر اعظم قلبیه در صدر اسلام با نگاهی به نظریه کنش ارتباطی هابرماس است. مطالعه گفتوگوهای پیامبر نظریهٔ با تکیه بر سیره نگاشت ها ما را به این نتیجه رساند که گفتوگوهای آن حضرت از مشخصه هایی همچون ابرابری در گفتوگو» و «دادن آزادی بیان»، «صبر و حوصله»، «استماع دقیق» برخوردار بوده و کار کردهایی از قبیل (تبلیخا ، ( حفظ همگرایی» (رفع شبهات» داشته است. تحلیل این یافته ها بر اساس نظریه کنش ارتباطی هابرماسی، اشتراکت و قرابت ظاهری بسیار زیاد این دو رویکرد به گفتوگو را، در عین تفاوت در بنیآن های معرفتی می نمایاند. محوریت عقل عرفی و تأکید بر الجماع و حقیقت بین الاذهانی در ایده گفتوگوی هابرماس و محوریت عقل و حیانی و تأکیدبر حقیقت قدسی در رویکرد توحیدی پیامبر اعظم نیایی از جمله این تفاوت های بنیادین است.کلیدواژه ها
گفت و گو، اسلام، پیامبر اعظم(ص) کنش ارتباطی، هابرماسمقالات مرتبط جدید
- تفاوت رویکرد اسلام و نظریه پردازان پست مدرن به مفهوم حقیقت دینی
- نظام انسان شناسی در اندیشه آیت الله مصباح یزدی (ره)
- تحلیل تطبیقی تصرف عدوانی و خلع ید در چارچوب آیین دادرسی ایران
- پژوهشی تدبری در کاربرد اسم جلاله«الله » در قرآن کریم با رویکردی درونقرآنی
- زیست مادرانگی در کشاکش نقشهای چندگانه: بازخوانی نقش مادر شاغل در پرتو آموزههای رضوی و روانشناسی معاصر
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.