کمیل قیدرلو - دانشجوی دکترای سیاست گذاری فرهنگی، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه باقر العلوم(ع)
مریم جانقربان - کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه علوم و تحقیقات تهران

فرهنگ و سازمانهای فرهنگی پس از انقلاب اسلامی ایران همواره با نگاهی هزینه ای و نه سرمایه ای مورد توجه قرارگرفته اند. این در حالی است که فرهنگ همواره از جایگاهی راهبردی برای نظام جمهوری اسلامی ایران برخوردار بوده است. نخستین گام برای تغییر چنین رویکردی، تدوین سیاستهایی جهت اصلاح نظام سازمانی در سطح کلان است. با چنین نگاهی، مقاله حاضر مجموعه ویژگیهای مدیر شایستهٔ فرهنگی را برشمرده و به مدل سازی در این حوزه پرداخته است. مقاله شامل سه بخش اصلی بررسی و صورتبندی مسئله در ایران، بررسی و نقد سیاستهای موجود و در نهایت، پیشنهاد سیاست های مطلوب است. در واقع، نگارنده برای دستیابی به سیاستهای مطلوب به دلیل کلاژگونه بودن یافتههای تحقیقات پیشینی و نداشتن مدلی جامع، به بررسی مدل های شایستگی پرداخته و از میان مدلهای موجود مرتبط، از مدل نقشهای مدیریتی کویین و مهارتهای مدیریتی کاتز - به عنوان اصلی ترین مدل ها - استفاده شده است. در نهایت، شایستگیهای مدیریتی ناظر بر سه بعد اصلی شخصیت، مهارت و دانش، شاخص سازی شده و بر اساس مؤلفههایی چون گسترهٔ جغرافیایی، سطح های سازمانی، نقشهای درون سازمانی و نوع ماموریت سازمانی، سطح بندی شدهاند. در پایان، آسیبهای مراحل گوناگون نظام شایسته سالاری بررسی و با تکیه بر پارادایم مدیریت اسلامی، راه حلهای کلی و سیاست هایی برای برون رفت از این اسیب ها ارائه شدند

شایسته سالاری، مدیریت فرهنگی،مدیر فرهنگی، شایستگی، شخصیت،مهارت، دانش