حسین کشاورز - استادیار، مرکز تحقیقات علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
حسین شیروانی - استادیار، مرکز تحقیقات علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
وحید سبحانی - کارشناس ارشد روانشناسی، مرکز تحقیقات فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
اصغر براری

امروزه محققان ورزش را به عنوان یکی از روش های تقویت کننده در رشد مؤلفه های روان شناختی در نظر می گیرند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاب آوری و خودکارآمدی بین کارمندان ورزشکار و غیرورزشکار نظامی می باشد. مواد و روش ها: جامعه آماری پزوهش، شامل کلیه کارکنان ورزشکار شاغل در علوم پزشکی دانشگاه بقیه الله در سال 1393 می باشد. که تعداد 100 نفر کارمند (50 نفر ورزشکار و 50 نفر غیرورزشکار) به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از مقیاس تاب آوری کونور و دیویدسون (2003) و مقیاس خودکارآمدی شرر (1982) و برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss17 و تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) برای گروه های مستقل استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین ورزشکاران و غیرورزشکاران نظامی از لحاظ متغیرهای تاب آوری و خود کارآمدی تفاوت معنادار وجود دارد (p<0/05)، به عبارت دیگر این متغیرها در ورزشکاران نظامی بالاتر از غیرورزشکاران بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان گفت که ورزش و انجام تمرینات منظم بر ووه مختلف شخصیتی و روان شناختی همچون تاب آوری و خودکارآمدی تأثیر گذار است.

خودکارآمدی، تاب آوری، کارکنان نظامی، ورزشکار، غیرورزشکار