هاپلوگروپ های ژنوم میتوکندری در یک جمعیت از قوم کرد ایرانی: ابزاری در تشخیص افراد مجهول الهویه

مقدمه: بررسی ناحیه کنترل متشکل از نواحی HV2, HV1 و SNP های موجود در ناحیه رمزشونده ژنوم میتوکندری در افتراق جمعیت ها، اقوام و افراد کاربرد دارد. سرعت ایجاد تنوع نوکلئوتیدی ناحیه کنترل ده برابر سریعتر از DNA کروموزومی می باشد و وراثت مادری دارد. از این ویژگی در انسان شناسی، بررسی های جنایی و قضایی مثلاً شناسایی افراد مجهول الهویه استفاده می شود. هدف از این تحقیق شناسایی هاپلوگروپ های اقوام ایرانی می باشد. در این مقاله هاپلوگروپ های گروهی از جمعیت کرد گزارش می شود. مواد و روش ها: در این مطالعه هاپلوتیپ های نواحی فوق و SNP های 7028 و 12308 منطقه رمزشونده ژنوم میتوکندری، 87 نفر از قوم کرد بررسی شد. 2 میلی لیتر خون محیطی از افراد غیرخویشاوند در لوله های EDTA دارا تهیه و ضمن تخلیص DNA ژئومیک، نواحی HV1 و HV2 تکثیر و تعیین توالی گردید. توالی ها توسط برنامه ClustalX با توالی مرجع کمبریج مقایسه گردید، پلی مورفیسم ها مشخص و از طریق درخت فیلوژنتیک، هاپلوگروپ ها تعیین و فراوانی آنها مشخص گردید. برای اطمینان از تعیین هاپلوگروپ ها H و U از روش RFLP استفاده شد. یافته ها: در 87 الگوی متوکندری حاضر، 262 نوکلئوتید جهش یافته در HV1 دیده شد. هاپلوگروپ های U و L3a در رتبه بعدی قرار می گیرند. نتیجه گیری: در قوم کرد هاپلوگروپ های اوراسیای غربی غالب است، اگرچه هاپلوگروپ افریقایی نیز در این جمعیت دیده شد. همچنین یافته های این پژوهش می تواند بعنوان پایگاه داده ها برای جمعیت ایرانی به کار برده شود.

کلیدواژه ها:

ژنوم میتوکندری ، هاپلوتیپ ، هاپلوگروپ ، قوم کرد