الهام پاکزاد - دانشجوی کارشناسی، دانشکده مهندسی پلیمر و رنگ، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران
مرضیه خطیب زاده - استادیار، دانشکده مهندسی پلیمر و رنگ، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران

تا پیش از سال 1698 ، برای چاپ منسوجات و سطوح حجمدار از چاپ اسکرین )سیلک( استفاده میشده است. از مشکلات این چاپ میتوان به خطا ی ناشی از تعویض شابلونها اشاره نمود که این خطا با افزودن تعداد شابلونها و رنگهای به کار رفته در طرح بیشتر میگردد. به همین دلیل عموماً برا یایجاد یک طرح قابل قبول در چاپ اسکرین، از رنگهای محدودی استفاده میشود. از طرفی با توجه به فرآیند چاپ اسکرین، ایجاد رنگهای پیوسته ورسیدن به رنگهای ترکیبی بسیار دشوار و در مواردی غیرممکن است. به همین دلیل تصاویر چاپ شده حالت غیرواقعی داشته و از پیوستگی مطلوب برخوردار نیستند. برای اولین بار در سال 1651 در راستای رفع معایب چاپ اسکرین در صنعت نساجی، ایده ترکیب روشهای چاپ بر کاغذ و پارچه به شکل صنعتی ارائه و چاپ انتقالی متولد شد. چاپ انتقالی گونهای از چاپ است که در طی آن یک طرح رنگی از یک چاپ کاغذی، به یک پارچه یا فیلم پلیمری انتقال مییابد. هدف این مقاله، مروری بر روشهای چاپ انتقالی و عوامل موثر بر این چاپ میباشد

چاپ انتقالی، تصعید، منسوجات، فیلمهای پلیمری، مواد رنگزای پراکنش