مجموعه باستان شناسی بلخی - مروی در شمالشرق ایران، فرهنگی بومی یا نفوذ فرهنگی

  • سال انتشار: 1394
  • محل انتشار: دومین همایش ملی باستان شناسی ایران
  • کد COI اختصاصی: NCAI02_056
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 2036
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

حامد طهماسبی زاوه

دانشجوی باستان شناسی، دانشگاه هنر اصفهان

چکیده

استقرارهای مجموعه باستان شناسی بلخی - مروی (BMAC) در اواخر هزاره سوم و نیمه اول هزاره دوم ق.م در گستره جغرافیایی جنوب ترکمنستان، شمالشرق ایران، شمال افغانستان، جنوب ازبکستان و تاجیکستان شکل و توسعه یافتند. یکی از مهمترین مسائل باستان شناسان درباره این مجموعه باستانشناسی، مکان شکل گیری و نحوه گسترش آن است. کاوش های باستانشناسی و همچنین اطلاعات حاصل از بررسی های باستانشناسی در شمالشرق ایران، نشان از حوزه گسترده پراکنش استقرارهای مجموعه بلخی مروی در این منطقه دارد. پاسخ به این سوال که آیا، این پراکنش محوطه ها در اثر نفوذ فرهنگی است که در منطقه بلخ و مرو شکل و سپس به سمت خراسان انتشار یافته است؟ یا اینکه، شمال شرق ایران خود یکی از کانون های اصلی شکل گیری این فرهنگ بوده است؟ مهمترین هدفمان از ارایه نحوه گسترش پراکندگی استقرارهای مجموعه بلخی مروی در شمال شرق ایران است. در این پژوهش با توجه به اطلاعات حاصل از کاوش در محوطه های چلو جاجرم، تپه عشق بجنورد، شهرک فیروزه نیشابور، محوطه رزه و تپه دامغانی سبزوار به معرفی حوزه پراکنش مجموعه باستانشناسی بلخی مروی در شمال شرق ایران پرداخته خواهد شد. مدارک و یافته های باستانشناسی، از جمله کشف کالاهای تجملی در کنار اشیای روزمره فرهنگ بلخی مروی، نشان از بومی بودن این فرهنگ در شمال شرق ایران دارد.

کلیدواژه ها

فرهنگ بلخی - مروی، شمالشرق ایران، فرهنگ بومی، کالاهای شأن زا، کالاهای روزمره

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.