بررسی تأثیر درمان گروهی فعال سازی رفتاری در کاهش علائم جسمانی افسردگی دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول شهر اصفهان سال تحصیلی 94-93

افسردگی از جمله شایع ترین مشکلاتی است که امروزه انسان را تهدید می کند. تعداد معدودی از افراد هستند که افسردگی رادر طول زندگیشان تجربه نمی کنند. بیش از 20 درصد نوجوانان تا 18 سالگی حداقل به یک وهله افسردگی بالینی دچار میشوند (بیابانگرد، 1376). زنان 1/5 تا 3 برابر بیشتر از مردان افسردگی را تجربه می کنند و احتمال شروع هنگام بلوغ و نوجوانی به طور محسوسی افزایش می یابد (انجمن روان پزشکی آمریکا، 2013 ، ترجمه سیدمحمدی، 1393 ). سازمانبهداشت جهانی برآورد می کند که افسردگی در حال حاضر چهارمین بیماری ناتوان کننده و پرهزینه در دنیاست و تا سال2020 دومین بیماری خواهد شد (ایزدی، عابدی، 1393 ). بار قابل ملاحظه هیجانی، اجتماعی و اقتصادی اختلال افسردگیبرای مبتلایان، خانواده و اجتماع از یک سو و تخمین میزان خطر در سراسر زندگی که در حدود 19-17 درصد است (کسلر،2003 )، همچنان افسردگی را به عنوان یکی از محورهای اساسی در پژوهش ها باقی نگه داشته است. افسردگی به طورگسترده اختلال خلق انگاشته شده است اما عملاً چهار مجموعه نشانه در افسردگی وجود دارد. علاوه بر نشانه های خلقی یاهیجانی ، نشانه های فکری یا شناختی ، انگیزشی و نشانه های جسمانی و تنی نیز وجود دارند . هرچه افراد این نشانه ها رابیشتر داشته باشند مطمئن تر می توان تصمیم گرفت که فرد مبتلا به افسردگی است.