بهره بردن از روش های گویائی فضا wayfinding در طراحی بناهای عمومی(نمونه موردی طراحی سایت موزه ی عصرآهن تبریز)

جوهر اصلی معماری قضاست و در فضای معماری انسان حرکت و زندگی میکند. پس رابطه انسان با فضای معماری رابطهای است روزمره که بخش مهمی از زندگی او را در بر میگیرد. از ویژگیهای مورد نیاز هر فضای معماری گویائی آن فضا می باشد. منظور از گویائی فضا آن است که ساختار کالبدی فضا نشان دهنده اتفاقاتی باشد که در آن فضا رخ میدهد، به طوریکه فرد بتواند یک ارتباط منطقی بین عناصر کالبدی شکل دهنده فضا و عملکرد این عناصر و فعالیتهایی که در قضا رخ می دهد برقرار کند. چگونگی مسیریابی افراد در یک محیط ناشنا و پیچیده، مسئله ی قابل تاملی است که محققان بسیاری را از دهه ی 70 میلادی تاکنون به خود مشغولساخته است . پژوهشگران علوم شناختی و محیطی معتقدند توانایی افراد در ادراک محیط و یافتن مسیر از هم متفاوت است؛ حال محیط یک ساختمان چگونه می تواند پاسخگوی نیازهای مختلف همه ی بازدیدکنندن در مسیریابی باشد؟ یکی از بحث های چالش برانگیز در این حیطه بحث Wayfinding یا همان معماری مسیریابی است. سایت موزه عصر آهن در بلوک خاقانی یکی از بافت های قدیمی شهر تبریز و همجوار با مسجد تاریخی کبود واقع شده است و بعنوان یک موزه آرکولوژی به حساب می آید. این سایت کلا از ارزش باستانی برخوردار بوده و از قدمتی ۵۵۰۰ ساله برخوردار است.در این پژوهشی با بررسی اسناد تاریخی و مستندات مکتوب زمان عصر آهن و ویژگی های سایت اقدام به جمع آوری داده های مورد نیاز بر آمده و محدودیت های موجود با استانداردهای شناخته شده تطبیق داده شده است. این مقاله با هدف بررسی تاثیر گویائی فضا در اماکن عمومی ابتدا معماری مسیریابی (Wayfinding) و ویژگی هایش را معرفی می کند و سپس به چگونگیبهره مندی از آن در طراحی سایت موزه عصر آهن می پردازد.

کلیدواژه ها:

قضا ، گویانی قضا ، جWayfindin ، بناهای عمومی ، سایت موزه ی عصر آهن تبریز