مهشاد حسن زاده - کارشناسی ارشد معماری و باکری ارومیه
سعید خوش نیت - دکتری معماری و استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه

معماری و سینما دارای چارچوب ساختاری منسجمی می باشدکه ترکیبی ازاجزاء و عوامل مختلفی است که به کمک معماروفیلم سازدرهم آمیخته می شوند.معماری و سینما مجموعه ای از افرادی است که بادرکنارهم بودن درموقعیت های خاص ،هنرهایی را خلق می نمایند.همچنین رابطه ی انسان وفضا ازخلال نظم دهی به مکان ایجاد می شود.این نظم منجر به ساماندهی فضا براساس مولفه های متعدد زیستی ،اجتماعی و فرهنگی می شود.دنیای معماری و سینما ،هردو به ایجاد فضاوروح زندگی می پردازند و فرآیند ادراک فضا ،هردوهنر به اصول مشترکی پایبندندکه شامل صحنه ،فضا،نور،حرکت ودید می باشد.در هنر معماری ، معمار، از ترکیبات صحیح و منطقی عناصر معماری به کلیتی جامع از نظم وزیبایی دست پیدا می کند. فن وهنر معماری از مهم ترین نشانه ها و ویژگی های فرهنگ و نشان دهنده فضای زیستانسان درهرزمان می باشد.زمان همیشه در حرکت است وآن قومی موفق می باشد که نیازهای معماری جامعه را متناسب بازمان و فضا درک می کند و بشناسد. عوامل بصری موجود در بافت یک بنای معماری مانند: رنگ ، سطح ،خط، نقطه و ... می تواند عوامل بصری برای پس زمینه تصاویر یک فیلم باشند و معانی مورد نظر کارگردان را تقویت کند و فیلم سازان با بهره گیری از معماری از طریق معنا و فضاسازی بصری به شخصیت پردازی ،ایجاد هویت و خلق مکان بپردازد. در این میان فضاهای شهری و بناهایمعماری به عنوان مکان یک رویداد فیلم از اهمیت زیادی برخوردارند و معرف موقعیت زمانی ،فرهنگی ،تاریخی ،اجتماعی و... در فیلم هستند. به طوری که توجه به مقوله شهر در سینما به صورت جدی وآگاهانه ،ایده جدیدی است که می تواند مورد توجه کارگردانان و فیلم سازان قرار گیرد.فضاهای شهری ما در سینمای ایران باید دارای شخصیت گردیده و به عبارتی منعکس کننده هویت ایرانی باشند.

معماری،سینما، فضا، زمان، هویت شهری