مقایسه ویروسهای بیولوژیک با ویروسهای کامپیوتری باتکیه برحیات مصنوعی

ویروسهای بیولوژیک رشتههایی از اسیدنوکلئیک همراه با پوشش پروتئینی هستند که به تنهایی هیچ اثری از حیات ندارند مگر اینکه به یک سلول زنده به عنوان میزبان وارد شوند تا فعالیتهای سلول میزبان را متوقف و از امکانات سلول میزبان برای تولید مثل خودشان استفاده کنند.ویروسهای کامپیوتری همانند همتای بیولوژیکی خودبه تنهایی نمیتوانند فعالیت کنند و نیاز به میزبان دارند. و مشابه برنامههای نرم افزاری دیگراز منابع سیستم مانند حافظه و فضای دیسک سخت، توان پردازنده مرکزی و سایر منابع بهره میگیرند و میتوانند مخرب باشند. ویروسهای کامپیوتری معمولاً به طور غیر فعال در برنامه میزبان باقی میمانند تا در شرایط مناسب فعال شده و عملیات تخریبی و تکثیر خود را آغاز کنند.شرایط مناسب برای فعالیت ویروسها بسته به نوع آنها متفاوت است. از جمله اینکه راه اندازی سیستم و اجرای یک برنامه کاربردی باعث فعال شدن ویروسها میشوند. در برخی موارد یک تاریخ مشخص باعث فعالیت ویروس میشود

کلیدواژه ها:

ویروسهای کامپیوتری ، حیات مصنوعی ، سیستم ایمنی مصنوعی ، هوش مصنوعی