محمدعلی نظری

اولین مجلسی که بعد از انقلاب اسلامی ایران در سال 58 تشکیل شد، مجلس خبرگان قانون اساسی بود، این مجلس که به نوعی مجلس موسسان نیز تلقی می شد با اکثریت روحانیون طرفدار امام خمینی تشکیل شد. مخالفین اسلامیسازی قوانین و حکومت در بیرون از مجلس شرایط سیاسی و اجتماعی متشنجی را به وجود آورده بودند و از سوی دیگر مجلس خبرگان با اکثریت اعضا و پشتیبانی مردم سعی در وضع قوانین، بر پایه اسلام و اصل ولایت فقیه کرده بودند، در این شرایط بود که نقش مدیریتی شهید بهشتی در مجلس جلوه ایی خاص پیدا می کرد و به گواه بزرگان نظام اگر شهید بهشتی نبود قوانین در چهارچوب اسلام تصویب نمی شد. پژوهش حاضر با استفاده از روش اسنادی و تحلیل به تشریح، تبیین و تحلیل نقش مدیریتی شهید بهشتی در تدوین قانون اساسی سال 58 می پردازد. سوال اصلی پژوهش مشتمل بر آن است که شیوه مدیریتی شهید بهشتی چه تأثیری بر تدوین و اسلامی سازی قوانین قانون اساسی داشته است؟

آیت الله بهشتی، قانون اساسی، ویژگی های مدیریتی، سازمان نا آرام