ناهید سیاسر - دانشجوی کارشناسی ارشد باستان شناسی دانشگاه بوعلی سینای همدان

سفال مهم ترین و فراوان ترین داده ی فرهنگی در اکثر محوطه های باستانی است که در مطالعات باستان شناسی از اهمیت بالایی برخوردار است. این خلاقیت ماندگار به عنوان اولین دست ساخته های بشر از دوره نوسنگی و ماقبل تاریخ است که تحت تاثیر عوامل طبیعی، پراکندگی جغرافیایی،عوامل اقتصادی در محوطه های باستانی یافت می شود. هنر سفالگری و ساخت سفال در بردارنده ی اطلاعات ارزشمندی است که می تواند ریشه در باورها، سنت ها، فرهنگ و نظام های اجتماعی جوامع باستان داشته باشد، لذا در این مقاله مروری خواهیم داشت بر اهمیت سفال به عنوان مهم ترین یافته باستان شناسی که در طی بررسی ها بدست می آید. این پژوهش در بستری از مطالعات کتابخانه ای انجام شده است.

سفال، سفالگری، نوسنگی، نقوش نمادین