محمدرضا لطیفی

زمانی که احتمال بروز خسارت بیمه گذار مشخص نشود حق بیمه، برابر با ریسک متوسط بیمه گذاران خواهد بود و این حق بیمهبرای افراد کم ریسک، بیشتر از ریسک آنها و در نتیجه برای آنها منصفانه نبوده و بنابراین این افراد، از پذیرش این قرارداد امتناعمی ورزند و تنها افراد پرریسکی که حق بیمه برای آنها منصفانه و یا حتی ارزان است، با شرکتهای بیمه قرارداد خواهند بست؛ بنابراینپرتفوی شرکتهای بیمه از افراد پرریسک تشکیل خواهد شد و آنها برای جلوگیری از متضررشدن، در دوره بعدی حق بیمه ها راافزایش میدهند و همین موضوع منجربه خروج بخشی دیگر از افراد کم ریسک از بازار می شود و سرانجام، پرتفوی بیمه کاملاً متشکلاز افراد ریسکی میگردد .دراینصورت، قرارداد ارائه شده، تنها برای یک دسته از افراد (افراد ریسکی) بهینه است و بخشی از زیان افرادپرخطر، توسط افراد کم خطر تأمین خواهد شد که این همان مفهوم یارانه دهی بین گروهی 1 است.

طبقه بندی ریسک، بیمه، بررسی ریسک