ماجده قنوعی رستگار - کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی- مدیریت بیمه باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
علیرضا راد - کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی- مدیریت بیمه باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران

اساس مدیریت زنجیره تأمین سبز بر یکپارچگی مدیریت محیط زیست و مدیریت زنجیره تأمین برایکنترل اثرات مخرب زیست محیطی در چرخه عمر محصول به وسیله تسهیم اطلاعات و هماهنگی وهمکاری تمام اعضای زنجیره تأمین است. در زنجیره تأمین سبز به طور کلی سعی می شود تا درتصمیمات مدیران زنجیره تأمین علاوه بر هزینه های مشهود، هزینه های نامشهودی که در قیمت تمامشده محصول لحاظ نمی شود و بر محیط زیست اثرات منفی و مخرب دارند و به طور غیرمستقیم توسطشرکت پرداخت می شود، حداقل گردد. لذا این تحقیق به بررسی عوامل مؤثر بر نوآوری فن آوری درشیوه های مدیریت زنجیره تأمین سبز پرداخته است. تحقیق حاضر یک مطالعه توصیفی بوده که به روشپیمایشی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق حاضر شرکت های کوچک و متوسط تهران می باشد.داده های حاصل از پرسشنامه توسط نرم افزار SPSS21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که شیوه های مدیریت زنجیره تأمین سبز (تعهد مدیریت ارشد از مدیریت محیط زیست داخلی 0/393، طراحی سازگار با محیط زیست 0/396، بهبود سرمایه گذاری 0/521، خرید سبز 0/462 و همکاری با مشتریان 0/712) نوآوری فن آوری شرکت های کوچک و متوسط تهران را تعدیل می نمایند. به طوریکه در سطح اطمینان 95 درصد بین شیوه های مدیریت زنجیره تأمین سبز و نوآوری فن آوری شرکت ها، ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. از اینرو می توان گفت که شیوه های مدیریت زنجیره تأمین سبز در میزان نوآوری فن آوری شرکت ها تأثیرگذار است.

شیوه های مدیریت زنجیره تأمین سبز، مدیریت محیط زیست، شرکت های کوچک و متوسط تهران، نوآوری در فن آوری