بررسی اثرات شبیه سازی توام پی با روسازه بر روی پارامترهای طراحی فونداسیون

در رویکرد کلاسیک طراحی سازه های بتن مسلح، فرض بر این است که پای ستونها و اجزای متصل به آن به پی گیردار بوده و انتقال بار با فرض عدم دوران محل اتصال صورت می پذیرد. بدین منظور خروجی های بدست آمده چه از طریق نرم افزارهای معمول و چه از طریق محاسبات دستی به عضو پی منتقل شده و ضوابط طراحی آن (از قبیل تنش مجاز خاک، مقاومت خمشی پی، مقاومت برش منگنهای، میزان آرماتور مصرفی و...) کنترل می گردد. از آنجایی که در واقعیت پی سازه انعطاف پذیر بوده و با روسازه به صورت همزمان تحت اثر نیروهای خارجی قرار می گیرند لذا عملکرد توأم این عناصر در پارامترهای رفتاری پی به خصوص در هنگام زلزله مشخص کننده پایداری و اطمینان از طراحی خواهد بود. لذا برای تحلیل دقیقتر پی لازم است اثر اندرکنش پی و روسازه در نظر گرفته شود. در این تحقیق خاک زیر فونداسیون به روش فنرهای غیرخطی (روش وینکلر) به همراه سازه مدل سازی شده است. در این راستا قاب های ساختمانی سه بعدی خمشی با دهانه و ارتفاع یکسان همراه با شالوده زیر تحت بارگذاری ثقلی و جانبی قرار گرفته و تحلیل شده است. نتایج بدست آمده از تحقیق نشان می دهد که با در نظر گرفتن اندرکنش بین روسازه و پی باعث کاهش مقدار ممان خمشی در طول نوارهای طراحی پی شده و همچنین باعث مقدار حداکثر برش منگنه ای در محل اتصال ستون به پی می شود.

کلیدواژه ها:

پی انعطاف پذیر ، روسازه ، اندرکنش پی و روسازه ، مدل فنر غیرخطی ، روش وینکلر