محمدمحسن واحدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
شهریار طاووسی تفرشی - استادیار، گروه مهندسی عمران، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
بهنام ادهمی - استادیار، گروه مهندسی عمران، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

در سال های اخیر دیوارهای برشی فولادی به دلیل ویژگی های منحصر به خود، به عنوان یک سیستم مناسب و مقاوم در برابر نیروهای جانبی، در سازه های ساختمانی مورد استفاده قرار گرفته اند. شکل پذیری از ویژگی های شاخص سیستم دیوار برشی فولادی است. در صورتی که بتوان محل مناسبی جهت قرار گیری دیوار برشی فولادی در سازه در نظر گرفت، هم می توان انتظار بیشتر ی از کارا یی و عملکرد سیستم سازه ای داشت و هم اینکه استفاده بهینه ای از مصالح فولادی در سازه بوجود می آید. در این مقاله با تغییر نسبت ابعادی پانل، تاثیر بر روی شکل پذیریی آن مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. بدین منظور از نتایج آزمایش برروی هشت نمونه دیوار برشی فولادی با ورق نازک استفاده می شود. نرم افزار مورد استفاده در ساخت و تحلیل مدل ها، نرم افزار المان محدود آباکوس است. ساخت مدلها از روش اجزاء محدود و به صورت سه بعدی صورت گرفت. مدلها تحت بارگذاری کنترل جابجایی دو سویه با تحلیل استاتیکی غیر خطی جهت شناخت پارامترهای لرزه ای مدل ها قرار گرفتند. در نهایت با بررسی و مقایسه نتایج حاصل از تحلیل غیر خطی مدلها، مشخص گردید که با افزایش نسبت طول به ارتفاع پنل های برشی از مقدار 0/75 تا 1/75 منجر به زیاد شدن میزان شکل پذیری شده، ولی در ادامه با افزایش نسبت فوق تا مقدار 2/5 مدلها با یک روند کاهشی در میزان شکل پذیری همراه خواهند بود.

دیوار برشی فولادی، شکل پذیری، تغییرات ابعادی، منحنی هیسترزیس