بهروز بقال اصل - دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی سهند تبریز
نقی پروینی احمدی - دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی سهند تبریز
رسول آذر خسروشاهی - دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی سهند تبریز

در حال حاضر یکی از روش های بهبود سطح آلومینیوم، آندایز سخت است . اما پوشش های اکسیدی تولید شده توسط این روش سختی و مقاومت لازم در مقابل سایش را دارا نمی باشند . اخیراً برای بهبود خواص سایشی آلومینیوم از روشی به نام اکسیداسیون پلاسما الکترولیز (PEO) ، که تحت نام (MDO) شناخته میشود، استفاده می شود. مزیت این روش، ایجاد پلاسما در محیط الکترولیتی می باشد . در این پژوهش، ایجاد لایه اکسید آلومینیوم سخت روی آلیاژ آلومینیوم 2024 به روش اکسیداسیون پلاسما الکترولیتی و بررسی چگونگی انجام پروسه، مورد مطالعه قرار گرفت . برای این منظور با استفاده از یک مولد DC ، و اعمال ولتاژ به مراتب بیشتر از روش آندایز سخت کلاسیک، پوشش اکسیدی مورد نظر روی نمونه های آلومینیومی تهیه شده، ایجاد شد . مطالعه ساختار لایه اکسید ایجاد شده، با استفاده از پراش اشعه ایکس مدل D8 Advance Brucker ، مطالعه مرفولوژی لایه اکسیدی، با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی مدل Cam Scan MV-2003 و مطالعه ترکیب لایه با استفاده از EDX ، انجام گرفت . نتیجه مطالعات نشان می دهد که به روش اکسیداسیون پلاسما الکترولیز، می توان یک لایه اکسید آلومینیوم با سختی بالاتری نسبت به روش های کلاسیک روی آلومینیوم ایجاد کرد . ترکیب اصلی این لایه از دو فاز3 α − Al 2O وγ − Al2O3 تشکیل یافته است.

پلاسما الکترولیز، آندایز، اکسیداسیون، آلومینیوم، کانال تخلیه