مرضیه نیکجوی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری، دانشگاه گنبد کاووس، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی
حامد روحانی - استادیار، دکتری علوم زمین و محیط زیست، عضو هیئت علمی دانشگاه گنبد کاووس
امین محمدی استادکلایه - استادیار، دکتری جغرافیا- برنامه ریزی روستایی، عضو هیئت علمی دانشگاه گنبد کاووس
امید اسدی نلیوان - دانشجوی دکتری آبخیزداری، دانشگاه گرگان، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی

فرسایش خاک منجر به کاهش عمق وحاصلخیزی خاک شده و در نهایت منجر به افزایش تلفات آب می شود. بنابراین اولویت بندی زیرحوضه ها از نظر خطر فرساایش می تواند به اتخاذ برنامه ریزی های مناسا و کاهش هزینه ها به منظور حفاظت آب و خاک شود. برای این هدف حوزه ی آبخیز قورچای، واقع در استان گلستان و شهرستان رامیان با مساحت 248/16 کیلومتر مربع که میزان فرسایش در آن بالا می باشد انتخاب شد. برای رسیدن به این هدف با مشخص کردن شاخص هایی که روی فرسایش تاثیر دارند و امتیاز دادن آنها توسط کارشناسان اولویت بندی زیرحوضه ها از نظر خطر فرسایش با استفاده از مدل تاپسیس انجام شد. براساس نتایج حاصله 20% از حوضه شدت فرسایش بسیار زیاد است. زیر حوضه های 1 و 10 با وزن های 0/652 و 0/373 بیشترین وزن و بیشترین پتانسیل فرسایش را دارد بنابراین باید اقدامات کنترل فرسایش از این زیرحوزه ها شروع شود تا با کنترل فرسایش میزان هدر رفت آب و خاک کاهش یابد. کنترل فرسایش باعث بهبود وضعیت خاک می شود که این امر باعث نفوذ در خاک و کاهش رواناب و اتلاف آن می شود، اولویت بندی زیرحوضه ها باعث هدایت صحیح و درست منابع و سرمایه به سمت زیرحوضه هایی می شود که توان و پتانسیل بیشتری برای پیشرفت نسبت به سایر زیر حوضه ها دارد.

فرسایش، تاپسیس ، اولویت بندی، قورچای