نیما توکلی شیرازی - کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش مهندسی آب، دانشگاه سیستان و بلوچستان

میزان مصرف آب های تجدید شونده در ایران نشان می دهد که بر پایه شاخص های جهانی کشور ما وارد مرحله بحران آب شده است. علاوه بر این رودخانه ها از مهمترین منابع تأمین آب می باشند؛ ولیکن بدلیل پذیرش گسترده پسآب های شهری و صنایع به شدت در معرض خطر آلودگی قرار دارند. از این رو حفاظت از رودخانه ها به عنوان سرمایه ای ملی و یکی از منابع مهم آبی کشور ضرورتی انکارناپذیر است. تغییر کیفیت آب رودخانه ها بدلیل تخلیه بیرویه زهکش های مسموم به انواع مواد شیمیایی، کشاورزی، فاضلاب های صنعتی، شهری و انواع دخل و تصرف ها در این ماده حیاتی که در طول مسیر رودخانه بوجود می آید ضرورت آگاهی از اطلاعات و بررسی های کیفی و علمی مربوطه را توصیه می کند. یکی از روش هایی که در مدیریت کیفی آب می توان از آن به عنوان یک ابزار مدیریتی قوی برای تصمیم گیری های مربوطه استفاده کرد، شاخص های کیفی ( آلودگی ) می باشد. در این مقاله پس از بررسی های انجام شده توسط شاخص های کیفی و آلودگی آب بر روی رودخانه کارون و دز نتیجه می شود، هنگامی که یک یا چند پارامتر ویژه بر روی تصمیم گیری های اخذ شده از شاخص مربوطه تاثیر قابل توجهی داشته باشد، استفاده از NSFWQIm ترجیح داده می شود. نحوه بکار بردن شاخص OWQI نیز مانند NSFWQIm می باشد با این تفاوت که کلیه پارامترها از اثر و اهمیت یکسانی در تصمیم گیری براساس میزان شاخص،برخوردار هستند. شاخص LandWehr نیز همانند شاخص NSFWQIm می باشد با این تفاوت که بدلیل کمبود آمار مربوط به اندازه گیری تعدادی از پارامترهای لازم، این شاخص از دقت زیادی برخوردار نمی باشد. بطور کلی با توجه به کلیه نکات شاخص NSFWQIm بعنوان شاخص منتخب توصیه می گردد.

مدیریت کیفی آب، شاخص های کیفی، پهنه بندی کیفی رودخانه