تأثیر اقلیم بر شکل گیری عناصر معماری تبریز

تبریز بزرگترین و پرجمعیت ترین استان آذربایجان شرقی محسوب می شود. این شهر خود دارای بافتها متفاوتی است. رطوبت و بارندگی زیاد و آب و هوای سرد و خشن منطقه عامل اصلی شکل گیری معماری و شهرسازی این منطقه گردیده است. طوریکه بافت شهر و روستا بصورت متراکم و فشردت جهت جلوگیری از نفوذ هوای سرد بداخل ساختمانها و ایجاد سایه در تابستان می باشد. می باشد. و روند گسترش بافت شهری و روستائی بنابراین اساس اولویتهای اقلیمی و به ترتیب از سمت شمالی و جنوبی یا شرق و غرب گسترش مییابد. مجموعه این عوامل در کنار عامل درونگرایی، سبب ایجاد معماری منحصر بفردی شده که می توان اقلیم را علت اصلی شکل گیری آن دانست. دگرگونیهایی که در حین اجرای تغییرات و نوسازی در شهرهای تاریخی ایران بویژه تبریز بوجود آمده، سبب تغییر فرم و سازه ساختمان های مسکونی شده است. در نتیجه لازم است که بعضی از قانون مندی های روش طراحی متناسب باعامل تأثیر گذار فرهنگ و اقلیم در ساختمان های مسکونی جدید شهر تبریز مشخص و با در نظر گرفتن امکانات و فناوری های جدید و همگون با معماری سنتی، مدلهای طراحی جدیدی پیشنهاد شود. پیشنهاد طرحهایی موافق با خواسته ی فرهنگی و اجتماعی ساکنین و همچنین تلفیق معماری بومی منطقه با در نظر گرفتن فرآیند تأثیر اقلیم منطقه بر معماری خانه ها از اهمیت بازرسی برخوردار است. طراحی ساختمان های مسکونی همگام با فرآیند اقلیم، هنگامی مقبولیت و مصونیت خود را تثبیت می کند که از معیارهایی برخاسته از توان سرزمینی و نیاز جامعه آن منطقه شکل بگیرد و با گذشت زمان همچنان توان پاسخگویی خود را حفظ نماید.

کلیدواژه ها:

اقلیم ، معماری همساز ، بومی گرایی ، خانه های تاریخی