مهناز رضوانی خلیل آباد

توسعه صنعتی افزایش تقاضا برای انرژی را به دنبال خواهد داشت.بنابراین چگونگی تأمین انرژی برای مصارف صنعتی نقش مدیریت انرژی را حساس می کند. روشهای تامین انرژی با توجه به شناخت منابع موجود (پتانسیل های تولید انرژی)، مجموعه ف نآوری و نیروی متخصص دردسترس، انتخاب می شوند. اگر میزان تقاضای انرژی را فاکتور شاخص در روند توسعه در نظر بگیریم این مهم را در می یابیم که تولید از منابع مختلف و بالفعل نمودن ظرفیتهای موجود سرعت بخش این روند خواهد بود. اینکه چگونه انرژیهای نو و برتریهای آن بخشی از استراتژی مدیران ارشد را تشکیل دهد، نکته اساسی بحث ما در این مقاله خواهد بود. اگر ابعاد موضوعی انرژیهای نو در بخش محیط زیست، فاکتورهای اقتصادی، تکیه بر بالفعل نمودن پتانسیلهای منطقه ای (Disterbuted Generation) محاسبه هزینه های عمومی و غیره در یک مدل منطقی به تصمیم سازان بخش انرژی منتقل گردد. نهایتًا در تبیین روشن استراتژی آنان در این بخش مؤثر خواهد بود. بدون تردید اعمال مدیریت صحیح انرژی در کنار سیاستهای مناسب دولت، زمینه ساز تصمیم های مؤثر در بازار انرژیهای نو خواهد شد. آموزش به مدیران ارشد در ممیزی انرژی و اطلاع رسانی مدون از ابعاد انرژیهای نو بخشی از تربیت نیروی انسانی است. حمایت مدیران و تصمیم سازان و حمایت های قانونی آنها باعث جلب سرمایه گذاران در بخش انرژی برای توسعه منابع انرژیهای نو خواهد شد

آلاینده های زیست محیطی، انرژی های نو، مصرف کنندگان ، تصمیم سازان، کارشناسان، سرمایه گزاران، بازار، پروتکل کیوتو