نماز، ارامش روحی و روانی و تعالی فرهنگی

امنیت روحی و روانی از نیازهای نخست انسان به حساب می آید، چرا که در سایه امنیت، شکوفایی استعداد، خلاقیت ها، رشد و بالندگی آنها محقق می شود. بی شک آرامش و احساس امنیت روحی و روانی که اکسیرنجات و همای سعادت همه بشر است، حز در سایه راز و نیاز و نماز با خالق هستی میسر نیست. با توجه به اینکه نماز در تمام ادیان از جایگاه ویژه ای برخوردار است در مکتب انسان ساز اسلام نیاز هیچ عملی از اعمال دینی و افعال عبادی با آن قابل مقایسه نمی باشد، این عمل عبادی عظیم الشان در راه رسیدن به رشد و تعالی شخصیتی و فرهنگی فرد تأثیر فراوان دارد. با تفکر و تفحص در آیات و روایات این فرضیه ثابت شده که؛ نماز در تسکین و ایجاد آرامش روحی دخالت مستقیم دارد چرا که امنیت روحی و روانی، گرچه از مقوله هایی است که در عین سادگی، و روشنی که به ذهن می رسد، اما برای تأمین امنیت روحی و روانی جوانان بهترین و مهمترین راه، اصلاح و بهینه سازی رابطه بین «انسان» و «خداوند» و تلاش در جهت آشنا کردن «وی» با «خالق خویش» است که این امر نیز جز از طریق «آقامه نماز»، با توجه به تمامی شرایط صحت و قبول آن ممکن نخواهند بود. در این تحقیق که به روش توصیفی تحلیلی انجام گرفته، به بررسی برخی از موارد و مصادیق خواص نماز در تحقق آرامش روانی و حرکت به سمت تعالی فرهنگی پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

نماز ، آرامش روحی ، آرامش روانی ، تعالی فرهنگی ، راز و نیاز ، اعمال عبادی ، قرب به خداوند