شرایط اخلاقی حاکمان از دیدگاه قرآن

حکومت برای بشر امری ضروری عقلی است، زیرا اجتماع بدون حکومت، موجبهرجومرج می شود. حکومت تنظیم کننده امور فرد و اجتماع، اجرا کننده حدود ، تأمینکننده عزت و استقلال جامعهی انسانی و موجب توسعه و تکامل علوم و فنون بشریاست. در تمام جوامع بشری تا آنجا که تاریخ نشان میدهد، نوعی حکومت وجود داشتهاست، این بدان معنی است که بشر در هر مرحلهای از علم و دانش و فرهنگ باشد ،ضرورت وجود حکومت را درک میکند و میداند که زندگی اجتماعی بدون وجودحکومت و نظم و قانون، حتی یک روز هم امکانپذیر نیست. به اعتقاد بسیاری از صاحب نظران و اندیشمندان، انسان موجودی «مدنی بالطبع» است. این گرایش فطری در انسان اقتضاء می کند که اولاً در جامعه، نظم، مقررات، قوانین و در نهایت حکومتی شکل گیرد تا در پرتو آن آحاد جامعه بتوانند به حق و حقوق خود نایل گردیده و کسی نتواند به راحتی به حقوق آنان تجاوز و ظلم و ستم کند. ثانیاً اداره این جامعه توسط کسانی انجام گیرد که صلاحیت و توانمندی لازم را جهت اداره آن داشته و به بهترین و حکیمانه ترین وجهی بتوانند اهداف و آرمان های مورد نظر خود و مردم را محقق سازند. در این مقاله تلاش می شود نظرات ارزشمند قرآن را برای حاکمان بررسی تا آنها بتوانند بر پایه ی آموزه های وحیانی و مصالح عمومی، جامعه را برای دستیابی به کمالدر حوزه ی فردی و اجتماعی مدیریت کنند.

کلیدواژه ها:

شرایط ، حاکم ، رفتار