سولماز مرادنژادسرای - دانشجوی دکتری علوم سیاسی- گرایش جامعه شناسی سیاسی، واحد علوم و تحقیقات تهران
مجید توسلی رکن آبادی - استادیار، هیئت علمی گروه حقوق و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات تهران
سیدمصطفی ابطحی - استادیار، هیئت علمی گروه علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات تهران
علی اشرف نظری - دانشیار، هیئت علمی گروه حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران

سایبرتروریسم، حملات عمدی با انگیزههای سیاسی بر ضد اطلاعات، سیستمهای رایانهای، برنامههای رایانهای و دادهها است که منجر به خشونت بر علیه اهداف غیرنظامی توسط گروههای کوچک داخلیو عاملین غیرمشروع میشود. سایبرتروریسم، موج آیندهی تروریستها و افراطگرایان است. علی رغم حملات فیزیکی، تروریستها برای ایجاد خرابی راه جدیدی را یافته اند. اتصال بهاینترنت و فضای مجازی خطراتامنیتی را افزایش داده است به این علت که هر فردی بههر اطلاعاتی از طریق اتصال بهاینترنت میتواند دسترسی داشته باشد، مگر این که مقیاسهای امنیتی برای جلوگیری از یک نفوذ وجود داشته باشد. توجه به سایبرتروریسم با جزییات کامل ایدهی بهتری را برای کاستن از جدیت حملات بهمنظور پیشگیری از آنها بهدست میدهد. در نظر گرفتن پس زمینهی سایبرتروریسم، که سازمانها و اشخاص چگونه میتوانند ازخودشان و دیگران حفاظت کنند و حکومت جمهوری اسلامیایران چه کمکی را در مبارزه با سایبرتروریسم ارائه دهد، حائز اهمیت است. این مقاله، تهدیدات ممکن بهوجود آمده توسط سایبرتروریسم را ارائه میدهد و همچنین در آن، نظرات مربوط بهسایبرتروریسم و تعامل آن با امنیت ملی بحث میشود.

سایبرنتیک – تروریسم - امنیت ملی- جمهوری اسلامیایران