دانایی خاستگاه توانایی در شاهنامه فردوسی

شاهنامه فردوسی؛ شاهکار ادب حماسی ایران و سند هویت ایرانیان است و از این حیث با آثار سایر شاعران متمایز است.فردوسی با سرودن شاهنامه خدمت بسیار بزرگ دیگری نیز به ایرانیان و همه جهانیان ارائه نموده است، که کمتر مورد توجه واقع شده است و آن تاکید شاعر بر مسئله دانایی محوری است. فردوسی برای نخستین بار به این نکته مهم اشاره نموده است که اگر سودای توانمندی در جهان دارید، این راه از مسیر دانایی هموار است. این مقاله با استفاده از روش تحلیلی – استشهادی بنا به ضرورت امروز جامعه ایران، برآن است تا به این سؤال پاسخ دهد که چگونه می توان به توسعه رسید؟ سؤالی که فردوسی پاسخ آن را در کوتاه ترین شکل ممکن فراروی جامعه نهاده و آن محصور کردن توانمندی در دانایی مبتنی بر دانش دین است

کلیدواژه ها:

فردوسی ، شاهنامه ، دانایی ، توانایی ، توسعه