مدیریت دانش در ساختار سازمان پلیس

مدیریت و سازمان پلیس، به عنوان یک مؤلف و راهبرد مهم جهت تبدیل شدن به یک سازمان دانش محور و شبکه محور تلقی می شود که به عنوان یکی از مهم ترین مراحل در عرصه راهبردهای امنیتی و انتظامی به شمار می رود. این مدیریت به لحاظ مفهومی، ریشه در ضرورت تحول در نگرش ها و رفتار پلیس، به عفونت های ملی و لزوم دانست محوری دارد که به عبارت دیگر مدیریت دانش می توانند با یکپارچه سازی سرمایه های دانشی در بخش های مختلف درون و برون سازمانی و تأثیر مستقیم بر مفاهیمی همچون یادگیری سازمانی، خلاقیت، تصمیم گیری دقیق و هوشمندانه، باز طراحی فرایندها، زمینه ارتقای سطح فعالیت ها و در نهایت افزایش بهره وری و کارآمدی مأموریت های پلیس را به همراه داشته باشد. در محیط های پیچیده و پویا، نیاز به دانش، روز به روز دامنه و عمق گسترده تری می یابد و سازمان پلیس با هدف توسعه دانش انتظامی اقدامات مهمی را در دستور کار خود قرار داده و در این میان مدیریت دانش کلید اصلی موفقیت در این رته به حساب می آید . جهت تحقیق و توسعه سازمان در بحث مدیریت دانش، ساختاری با جهت گیری دانشی همراه با کارکردها، ابعاد و مؤلفه های خاصی طراحی و اجرا می شده که رویکرد اصلی آن مدیریت دانش در حوزه انتظامی - امنیتی و با هدف تأثیرگذاری بر اجرای مأموریت ها در عرصه نظم و امنیت می باشد. لذا در این مقاله ضمن تبیین ابعاد مدیریت دانش و نحوه شکل گیری آن، عوامل مؤثر در گسترش مدیریت دانش در ساختار سازمانی پلیس جهت بهره وری بیشتر مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است .

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، راهبرد دانش ، ساختار سازمانی پلیس