اندازه گیری فراموشی ناآگاهانه جهت بهینه نمودن نگهداری دانش با استفاده از رویکرد فازی (مورد بررسی: اداره مخابرات استان آذربایجان شرقی)

با توجه به اهمیت دانش در عصر حاضر، نگهداری دانش سازمانی ضرورتی اجتناب ناپذیر است. هدف از این پژوهش، تبیین مفهوم فراموشی سازمانی به عنوان یکی از عوامل تأثیرگذار نگهداری دانش و در پی آن اندازه گیری فراموشی ناآگاهانه جهت بهینه نمودن نگهداری دانش سازمانی است گفته جهت تدوین ادبیات و پیشینه پژوهش از منابع کتابخانه ای استفاده شده است و گردآوری داده ها با استفاده از پرسش نامه صورت گرفته است. جامعه آماری این پژوهش را مدیران، معاونان و سرپرستان اداره مخابرات استان آذربایجان شرقی تشکیل داده اند. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار Matlab کساد است. نتایج پژوهش نشان دهنده این است که می توان قوانین تصمیم گیری مربوط به فراموشی ناآگاهانه سازمانی را با استفاده از الگوریتم ID3 درخت تصمیم سازی استخراج و ما پیاده سازی این قوانین به وسیله سیستم استنتاج فازی فراموشی ناآگاهانه سازمان را اندازه گیری نمود. در این میان با توجه به نتایج حاصل شده از میزان ضریب سودمندی شاخص های فراموشی ناآگاهانه، از بین رفتن دانش مفید موجود به دلیل نبود فرایند و تجهیزات مناسب جهت ضبط و نگهداری دانش در تحلیل حافظ و آسیب سازمان در صورت جدایی پرسنل متخصص و کارکنان توانمند در ناتوانی در کسب دانش مهم ترین عامل می باشند.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، نگهداری دانش ، فراموشی سازمانی ، رویکرد فازی