رضا مهدی - عضو هیات علمی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم ، تحقیقات و فناوری

با توجه به قدمت و تجربه نزدیک به 1٬000 سال در دنیا و بیش از 100 سال در ایران، نظام دانشگاهی می تواند مهم ترین پایگاه تولید، نشر، ذخیره و تسهیم دانش علمی باشد. دغدغه و ضعف عمده دانشگاه ها در سراسر جهان عدم اهتمام به مدیریت دانش علمی و عدم تسریع و جریان سازی موفق دانش علمی بالقوه به سطح جامعه و شناسایی و حل مسائل مبتلا به جامعه است. دانشگاه های امروزی عموماً براساس علم محوری فعالیت کرده و در تبدیل علم به دانش علمی برای پاسخ گویی عالمان و نظام یافته به نیازها و تقاضاهای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فناورانه و مفیدی در سطوح محلی، منطقه ای و جهانی کوشش درخور و هم تراز با ظرفیت و سرمایه نهفته در خود ندارند. دانشگاه کار آفرین به عنوان نسل سوم نظام دانشگاهی می تواند به عنوان راهبردی برای مدیریت دانش علمی دانشگاه ها و سرریز دانش انباشتی دانشگاه ها عمل کند. در این مطالعه به روش مرور اسناد علمی و تحلیل کارشناسی با معرفی دانشگاه کارآفرینی، شیوه مدیریت دانش علمی در این دو دانشگاه و بهره برداری از دانش علمی برای شناخت و حل مسائل اجتماعی- اقتصادی بررسی و ارائه شده است. براساس مبانی نظری و ادبیات موجود، دانشگاه کار آفرین قادر است به مثابه یک راهبرد در مدیریت دانش علمی دانشگاه ها مؤثر واقع شود. بخشی از وظایف دانشگاه کار آفرین ناشی از مسئولیت اجتماعی و تعهد مدنی نظام آموزش عالی و دانشگاه راست گفته از این رو از منظر مسئولیت اجتماعی نیز کارکرد کارآفرینی دانشگاه ها و مدیریت دانش علمی به واسطه دانشگاه کار آفرین قابل تبیین است .

مدیریت دانش ، دانشگاه کارآفرین ، آموزش عالی ، مسئولیت اجتماعی ، علم و فناوری