کانی شناسی و اجزای سازنده نهشته های ساحلی شمال شرق خلیج فارس

خلیج فارس یک دریای حاشیهای است که رسوبات نهشته شده در سواحل آن را میتوان در سه رده ذرات آواری که توسط رودخانه ها و باد حمل شده اند، خرده های زیستی با منشا جانداران کفیزی و گل کربناته و ذرات اایید تقسیم بندی نمود. لیکن باتوجه به تنوع و گستردگی سواحل شمالی خلیج فارس از نظر منابع تامین رسوب و شرایط هیدرودینامکی، معرفی آن با شرایط محیطی واحد، دشوار و خالی از اشکال نمیباشد. لذا در این تحقیق با استفاده از نتایج مطالعات کانی شناسی، آزمون پراش اشعه ایکس و مطالعه اجزای تشکیل دهنده رسوبات ساحلی، به معرفی شرایط محیط رسوبی و نهشته های ساحلی حدفاصل دماغه نایبند سواحل غرب بندرعباس و شمال جزیره قشم در منتهی الیه شمال شرقی خلیج فارسی پرداخته شد. نتایج حاصله نشان دادند که فراوانی و تنوع خرده های زیستی با توجه به شرایط زیستی محیط، در طول نوار ساحلی مورد مطالعه متغیر بوده و تابعی از مورفولوژی منطقه ساحلی می باشد. بطوری که در سواحل باز تنوع و فراوانی بیشتر داشته و در سواحل مستور مانند نواحی ساحلی شمال جزایر قشم از کمترین تنوع و فراوانی برخوردار هستند. فراوانی اجزای خرده سنگی و کانی شناسی آنها ارتباط مستقیم با لیتولوژی برونزدهای واحدهای سنگی ساحلی و فاصله آنها نسبت به خط ساحل دارد. براین اساس، نهشته های ساحلی حدفاصل دماغه نای بند تا غرب بندر خمیر عمدتا کربناته بایو کلستی و نهشته های سواحل شمال جزیره قشم و بندر خمیر تا غرب بندرعباس، سیلیسی آواری ریزدانه می باشند.

کلیدواژه ها:

نهشته های ساحلی ، ذرات آواری ، اجزای سازنده رسوبات ، کانی شناسی ، پراش اشعه ایکس ، ذرات کربناته ، خلیج فارسی