محسن نظام الشعرائی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش مدیریت ساخت ، دانشگاه آزاد اسلامی واحدبافق
محمدرضا عطایی - عضوهئیت علمی دانشگاه یزد - (همکار)

رشد جمعیت، افزایش تقاضا و بهبود نسبی کیفیت زندگی باعث گردیده که دولت ها با تقاضای روزافزون ارائه خدمات عمومی ازطرف مردم مواجه شده و بخش عمدهای از منابع خود را به ایجاد زیرساختها برای توسعه خدمات عمومی اختصاص دهند. یکی ازمهمترین وظایف دولت ها خصوصاً در کشورهای در حال توسعه، ایجاد زیرساخت های مناسب برای توسعه فعالیتهای اجتماعی،اقتصادی در جهت دستیابی به رشد و توسعه اقتصادی است.پروژه های بزرگ معمولا بر اساس روشهای مشخصی که از آنها تحت عنوان روشهای تحویل/ انجام پروژه یاد می گردد، اجرا میشوند.این روشها شامل رویکردهای مختلفی هستند که بر اساس آنها نحوه انجام فعالیت های یک پروژه و مسوولیت های مختلف در طولکار تعیین می گردد. مهمترین این روشها عبارتند از روشهای خود اجرا، روش متداول (یا سه عاملی)، روش طراحی /ساخت، روشمدیریت ساخت و روشهای مشارکت عمومی خصوصی.

مشارکت عمومی خصوصی، طیف مشارکت بخش خصوصی، انتخاب روش انجام، پروژه های زیر بنایی