علیرضا شریفی - کارشناس ارشد سازه ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد

معمولاً طراحی ساختمان ها در برابر زلزله های قوی بر این اساس استوار است که سازه بتواند با شکل پذیری خود انرژیزلزله را جذب و مستهلک نماید. در سالهای اخیر با توسعه ابزار موثر در استهلاک انرژی، به لرزه های القاء شده در سازهاهمیت بیشتری داده شده است به نحوی که پاسخ سازه در نهایت الاستیک باقی بماند. استفاده از مستهلک کننده انرژیبعلت افزایش میرایی، کاهش دامنه نوسان سازه و به دنبال آن کاهش پاسخ لرزهای در پی خواهد داشت. با تعریف اعضاجدیدی در سازه با نام میراگر (damper) که عامل اتلاف انرژی لرزه ای وارد به ساختمان هستند و با به کار بستن آنها در ساختمانها می توانیم یک ساختمان بهینه سازی شده داشته باشیم که در مقابل انواع بار های دینامیکی ناشی از زلزلهرفتاری مناسب و مطلوب از خود ارائه می دهد. لذا در این مقاله به بررسی شکل پذیری و میزان جذب انرژی در قابمهاربندی واگرا مجهز به میراگر فولادی پنل برشی مقاوم در برابر کمانش با استفاده از فولادهای با نقطه تسلیم پایین (LYP100 و SLY120) پرداخته میشود. با انجام تحلیل توسط نرمافزار المان محدود ABAQUS پاسخ قاب های مدل شده مورد بررسی قرار گرفته است. برای اعمال بارگذاری لرزه ای به قاب ها از بارگذاری شبه استاتیکی غیر خطی استفاده شده است. نتایج نشان داد که مدل فولاد نرمه ST37 در میان این سه مدل دارای بیشترین جذب انرژی و میزان شکل پذیری مدل با فولاد LYP100 بیشتر از بقیه مدل ها است.

شکل پذیری، استهلاک انرژی، میرایی، میراگر، فولاد با نقطه تسلیم پایین، بارگذاری چرخه ای