بررسی سطح پایداری اجتماعی در تکایای سنتی ایران؛ نمونه موردی تکیه بزرگ تجریش تهران
- سال انتشار: 1395
- محل انتشار: دومین همایش بین المللی معماری،عمران و شهرسازی در آغاز هزاره سوم
- کد COI اختصاصی: IACUT02_371
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1241
نویسندگان
استادیار دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه هنر اسلامی تبریز
چکیده
مردم کشور ایران به واسطه ی مسلمان بودنشان و نمود های دین اسلام، از دیرباز همواره ایام مذهبی خود را گرامی می داشتند. ایامی کهگاه اعیاد مذهبی بود و گاه ایام سوگواری نظیر سوگواری امام حسین (ع). دوران صفویه و قاجاریه کم کم فضاهایی در ایران به وجود آمدندکه تکیه نام داشتتند و مردم هم در مراستم عزاداری و هم در اعیاد مذهبی در آن به برگزاری مراستم م تو به خود مبادرر می ورزیدند.فضاهایی که شاید در روزهای دیگری از سال استفاده ی دیگری داشته باشند و در قالب عملکرد دیگری بگنجند. با توجه به این تعریف، دراین مقاله ابتدا با برر سی متون به مفهوم پایداری اجتماعی ر سیده شده است. سپس با تعریف تکایا و همچنین آوردن مثالی بارز از یکی ازمعروف ترین تکایای کشور به نام تکیه بزرگ تجریش به ادامه ی بحث پرداخته شده است. سپس فاکتور ها و شاخص های خرد پایداریاجتماعی در یک فضا که پیشتر استراج شد با ریز فضاها و عناصر کالبدی این تکیه به عنوان نمونه موردی مقایسه می گردد. بنابراین بهدو سوال اصلی پا سخ داده می شود که آیا در تکایای سنتی ایران پایداری اجتماعی وجود دارد و همچنین در صورر مثبت بودن، سطحپایداری اجتماعی در این گونه فضاها چگونه است. دراین پژوهش به این فاکتورها و سوالات رسیدگی می شود.کلیدواژه ها
تکایای سنتی ایران، پایداری، میزان پایداری اجتماعی، ایام مذهبیمقالات مرتبط جدید
- احیای معماری بومی از طریق اگروتوریسم (گردشگری کشاورزی): تحلیل تجربیات موفق بین المللی
- مدل سازی تاثیر متغیرهای اقلیمی بر غلظت دی اکسید گوگرد (SO₂) با استفاده از رگرسیون چندگانه و تحلیل مولفه های اصلی (PCA) مطالعه موردی: استان مازندران
- بررسی هیدرولیکی پل سفید اهواز با رویکرد توسعه پایدار زیرساخت های شهری
- تحلیل و ارزیابی سیاست ها و راهبردهای مدیریت سکونتگاه های غیررسمی با تاکید بر ارتقای کیفیت زیست پذیری در مناطق کمتر توسعه یافته شهری
- بررسی سیرتحول مداخلات در نوسازی بافت فرسوده و ارزیابی سیاست برونسپاری
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.