حمزه غلامعلی زاده - استادیار دانشگاه گیلان
متین حسن زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری- پردیس دانشگاه گیلان

امروزه نویسندگان مختلف در نوشته هایشان از واژه های گوناگونی گاه درست و گاه نادرست برای معماری بومی استفادهمی کنند، با اینکه معماری بومی به دور از تخصص ها تحقق می یابد و جوابگوی نیازهای یک جامعه در ارتباط با عواملطبیعی و خواسته های معنوی انسان ها است، و با مشارکت آنان، در تدبیر و در اجرا زاده می شود، از زندگی روزمره آنانالهام می گیرد و به دور از خودنمایی، استقرار می یابد و منعکس کننده زمینه های زیست محیطی، فرهنگی و تاریخیاست که در آن بوجود آمده است، اما رسیدن به تعریفی صحیح از این معماری و شناخت تفاوت های این نوع معماری بادیگر معماری ها در عصر کنونی که فقط معماری بومی را به عنوان ظرف و میراثی از گذشتگان تلقی می کنند، و میپندارند این معماری میراث مردمانی ست که آموزش معماری ندیده بودند و بدون معمار به ساخت وساز می پرداختند،لازم و ضروری می باشد. این مقاله در روشی تحلیلی- توصیفی سعی دارد تعاریف صاحب نظران از معماری بومی راگردهم آورده، ویژگی هایش را بررسی کرده و از این نوع معماری در گذر زمان سخن بگوید، همچنین باز تعریفی ازسنت، معماری سنتی و ویژگی های آن دارد و در آخر تفاوت معماری بومی و معماری سنتی را بازگو می کند.

معماری بومی، بدون معمار، سنت، معماری سنتی