سیر تحولات مرکز هنرهای مفهومی با تأملی بر مفهوم انعکاس در معماری عصر صفوی

فضای حاکم بر معماری و شهرسازی صفویه فضایی شیعی_ ایرانی است و اندیشمندان این دوره به وجود مستقل صورت های عقلی و مثل افلاطونی معتقدند. گرایش به اشراق نوری، رویاهای مثالی، تجرد خیال و عالم ارواح و فرشتگان در تفکر اشراقی عصر صفوی، مبانی نظریحکمت هنر اسلامی_شیعی را متحقق کرده بود لذا در اندیشه فلاسفه ای مانند ملاصدرا در عصر صفوی به عنوان عصر حاکمیت تشیع بهبارنشسته است .از آن جایی که معماری همواره زبان گویای ارز شهای زمان خویش است.» این نوشتار نیز در پی چگونگی و امکان تجلی مفاهیم آن به خصوص مفهوم انعکاس در معماری صفویه می پردازد. تحقیق حاضر به روش تحلیلی _ توصیفی، به بررسی موضوع در برخیبناهای صفوی پرداخته است .منابع گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای می باشد. پس از تعمیم چگونگی اعتقاد به عالم مثال و تجلیآن در آثار معماری نتیجه تحقیق نشان از آن دارد معماری این دوره طبق باور شیعه به عالم مثال در آن دوره شکل گرفته است؛ در واقعساخت بهشت زمینی حکمت جمعی نظری حاکم بر عصر بوده است چرا که حکمت و فلسفه و طریقت و شریعت در این دوره به اتحاد رسیده است.

کلیدواژه ها:

مرکز هنرهای مفهومی ، بهشت زمینی ، انعکاس ، عالم مثال ، عصر صفوی