بررسی سیالیت و شفافیت در فضای ایرانی

فضا می تواند از ایستایی و سکون به پویایی و حرکت از نوعی به نوع دیگر تبدیل شود و فضا برایاینکه آزاد شود می بایست دایما بسط پیدا کند. تفکر ایرانی همواره به دنبال حرکت از ماده به روح بودهاست و این تفکر تاثیر بسیار زیادی بر سیر تحول فضا در معماری ایران داشته است. در هنر معماریاسلامی ایران نیزحرکت و پویش یکی از اصول اساسی تعریف می شود که از اصل هستی شناسی خویشیعنی حرکت همیشگی و تکامل هستی از یک کیفیت مادی به کیفیت روحی نشأت می گیرد نا گفتهپیداست آنچه در حکمت هنر اسلامی، هنر نامیده می شود جمع میان صورت و معناست. صورت ظاهریاصل حرکت، در عواملی چون پیوستگی، تداوم، نواخت یا ریتم در زمان، تکرار،هندسه، سلسله مراتب،شفافیت، ساختار سایه و روشن و... تجلی می یابد. از این رو این مقاله بر آن است تا جنبه های مختلفعامل سیالیت و شفافیت را در عناصر مختلف معماری ایرانی و تاثیرات آن را در سازماندهی فضایمعماری بررسی نماید تا با بررسی های صورت گرفته فضاهای متفاوت معماری گذشته ایرانی و عواملتشکیل دهنده آن را مورد ارزیابی قرار داده و زمینه هایی چون سیالیت و شفافیت فضایی، آزادی فضا وگشایش فضایی را در معماری اسلامی ایران مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرد تا امروزه با بکار بستنآنها معماری معاصر راهی را در پیش بگیرد که معماری چند هزار ساله ما در پی آن بوده است.

کلیدواژه ها:

معماری ایرانی ، سیالیت فضایی ، فضای معماری ، شفافیت