هوشنگ سرور - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه مراغه
مسلم قربانی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد واحد مرند

تحقیق در مورد کیفیت محیط زندگی شهری، به طور نسبی پدیده تازه ای است و در حال حاضر به یکی از مهمترینحوزه های مطالعات شهری تبدیل شده است؛ به طوری که نقش مهمی در پایش سیاست های حوزه عمومی و اثربخشیبرنامه های مدیریت و برنامه ریزی شهری ایفا می کند. هدف مقاله حاضر، ارزیابی و تحلیل کیفیت محیط در بافت هایسنتی و فرسوده شهر اردبیل می باشد و با توجه به اینکه برنامه ریزی برای ارتقاء کیفیت محیط بدون مشارکت شهروندانامکان پذیر نمی باشد، در این پژوهش به بررسی از دیدگاه ساکنین این بافت ها پرداخته شده است. جهت انجام اینپژوهش از روش توصیفی - تحلیلی و پیمایشی استفاده شده است. همچنین جامعه آماری مورد مطالعه، ساکنین محلهاوچدوکان در بافت سنتی شهر اردبیل می باشند که 150 نمونه انتخاب و پرسشنامه به صورت تصادفی ساده بین آن هاتوزیع شده است که برای قضاوتی صحیح از 7 مؤلفه استفاده شده است که توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته های حاصل از پرسشنامه نشان می دهد که کیفیت محیط زندگی این محله در سطح پایینی قراردارد و بین مؤلفه های اجتماعی، اقتصادی و فرسودگی بافت، با کیفیت محیط زندگی افراد رابطه معناداری وجود دارد.

کیفیت زندگی، کیفیت محیط، بافت فرسوده، شاخص