کاهش هزینه های توسعه شبکه با استفاده ازتولید پراکنده درپست های فوق توزیع

با توجه به رشد روزافزون استفاده ازمنابع تولید پراکنده (DG) در شبکه های توزیع، مسأله تعیین مشخصات و محلنصب این منابع اهمیت فراوانی یافته است. یکی از مباحث مهمی که در استفاده از DG ها مطرح است، جایابی بهینه وتعیین مقدار ظرفیت آنها میباشد. استفاده اصلی DG ها بر روی فیدرهای توزیع است اما در شبکه توزیع ایران بدلیل نبود امکانات مناسب جهت پایش ومانیتورینگ فیدرهای توزیع، نصب DG درطول این فیدرها مشکلاتی از قبیل حفاظت در مقابل اتصال کوتاه، حفاظت در برابر اضافه ولتاژ، جزیرهای شدن، چگونگی کنترل واطلاع از میزان تولید، کنترل فرکانس و... دارد لذا تاکنون مورد توجه واستفاده چندانی قرار نگرفته است. این مقاله به بررسی روش جدیدی از استفاده DG در شبکه پرداخته است، که بجای فیدرهای توزیع، بر روی باسبار فشار متوسط ایستگاه های فوق توزیع نصب میگردد و ظرفیت آنها نیز قدری بزرگتر (بین3 تا 10 مگاوات) می باشد. این روش علاوه بر رفع مشکلات شبکه نظیر افت ولتاژ و تلفات، نسبت به آزادسازی ظرفیت تجهیزاتشبکه شامل ژنراتورها، ترانسها، خطوط فوق توزیع وانتقال، نیاز به سرمایه گذاری در بخش توسعه تولید واحداث شبکه راکاهش داده که درنتیجه منافع اقتصادی در بر خواهد داشت. علاوه بر آن منافع دیگری از قبیل رفع مشکلات حفاظتیواحدهای تولید پراکنده و مشکلات ناشی از اتصال کوتاه وجزیره ای شدن بخشی از بار، استفاده همزمان از نیروی بهره بردارایستگاه جهت بهره برداری از این واحدهای تولیدی را هم شامل می شود. الگوریتم روش ارائه شده مبتنی برتکرار می باشد که درمحیط نرم افزارDigsilent نوشته شده است. درنهایت مطالعات عددی برای 37 پست فوق توزیع، بر باسبارهای 20kv انجام گرفته ومقایسه نتایج حاصل از هزینه کاهش تلفات و هزینه سرمایه گذاری منابع تولید پراکنده ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

تولید پراکنده (DG) ، توربوژنراتورگازی ، هزینه توسعه شبکه