طراحی و نوسازی بافت فرسوده محله حسن آباد زرگنده تهران با تأکید بر رویکرد زیباییشناسی

در این نوشتار و پژوهش به طراحی و نوسازی بافت فرسوده محله حسنآباد زرگنده تهران با تأکید بر رویکرد زیباییشناسی پرداخته شده است و هدف از آن ارتقای کیفیت سکونت، بهبود و زیباسازی محیط در این محدوده میباشد. بدین ترتیب ابتدا بیانمسئله و ضرورت توجه به نوسازی این گونه بافتها با توجه به مشکلات و مسائل زیباییشناسی در ابعاد کالبدی و بصری صورت گرفته و معضلات موجود در نمونه موردی بیان گردیده است. پس از آن مبانی نظری و پیشینه رویکرد زیباییشناسی به طور خلاصه ارائه شده و روش و متدلوژی پژوهش که از نوع کیفی و با روش توصیفی- تحلیلی است، شرح داده شده است و بعد از آندر بخش ادبیات موضوع به ارائه مفاهیم کلیدواژههای اصلی پژوهش پرداخته شده و سپس نمونه موردی پژوهش و مسائل و معضلات آن مطرح گردیده است. در بخش یافتههای پژوهش، مهمترین معیارهای مرتبط با بخشهای نظری و امکانات ومحدودیتهای موجود در محدوده مطالعاتی بیان شده و در بخش بحث و نتیجهگیری، چارچوب نظری طراحی پیشنهادی بهصورت مدل تحلیلی ارائه گردیده است. این چارچوب نظری با توجه به مباحث نظری و شناخت نمونه موردی تدوین گشته است. در بخش آخر، یعنی جمعبندی کار و با توجه به چارچوب نظری طراحی، راهبردها و راهکارهای پیشنهادی در ابعاد گوناگونکالبدی و بصری- زیباییشناسی بیان گردیده و در نهایت قطعهبندی و پلان نهایی پیشنهادی برای بافت فرسوده محله حسن آباد زرگنده تهران، با توجه به ضوابط و راهکارهای موجود ارائه شده است

کلیدواژه ها:

نوسازی ، بافت فرسوده ، زیباییشناسی ، زیبایی