بررسی نقش روانشناسی رشد درطراحی محیطهای کودکان نمونه موردی: طراحی معماری مهدکودک

مهدکودک به عنوان اولین فضای اجتماعی که کودک درآن وارد میشود نقش مهمی دردوران کودکی دارد و نه تنها فضایی جهت نگهداری کودکان می باشد بلکه فضایی برای جامعه پذیری رشد تعلیم و تربیت کودکان نیز می باشد علاوه براین فضا نقش موثری درشکل گیری شخصیت افراد ایفا کرده و مخصوصا عامل مهمی دررشد کودکان محسوب میشود درعین حال مهمترین مضمون طراحی برای کودک توجه به احساسات اوست معماری برای کودک ازمعماری ذهن اواغاز میشود طراحی محیطهای کودکان بصورتی که منطبق با شرایط آنها باشد نیازمند شناخت کافی ویژگیهای رشد کودک است روانشناسی رشد نیز شاخه ای ازعلم روانشناسی مدرن است که رشد افراد را شامل تمامی مراحل شد ازپیش ازتولد تا مرگ به صورت فردی مورد بررسی قرار میدهد بااین حال بیشترین توجه اش بردوران کودکی و نوجوانی است بنابراین باتوجه به اهمیت محیط دراموزش رشد پرورش و انتقال مفاهیم اموزشی به کودکان شناخت خصوصیات کودکان به واسطه این علم نیز بیش ازپیش اهمیت می یابد پژوهش حاضر پس ازمروری برادبیات موضوع به بررسی ابعادمختلف آن پرداخته و تلاش می کند تا چیستی روانشناسی رشد و تاثیرآن درطراحیفضاهای مربوط به کودکان به ویژه مهدکودک را موردمطالعه و بررسی قرار دهد بدین منظور ازروش توصیفی تحلیلی بهره گرفته و اطلاعات لازم بااستفاده ازمطالعات کتابخانه ای استفاده ازمدارک و گزارشهای موجود گرداوری شده است

کلیدواژه ها:

کودک ، مهدکودک ، روانشناسی رشد ، رشد ، پرورش ، طراحی ، محیط کودکان