میترا اولایی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تفرش

در قرن معاصر موضوع رابطه انسان و محیط و قابلیت ترجمه آن به زبان طراحی محیط و معماری مورد توجه پژوهشگران این حوزه از دانش بوده است. در این راستا شناخت انسان و ویژگی های محیط زندگی و فضاهایموردتعامل او و چگونگی برقراری رابطه میان این دو عامل اهمیت دارد . هر انسان با توجه به سطح آگاهی دانش و توان فنی خود به دخل و تصرف در محیط پرداخته و از طرفی این شرایط محیطی و مکانی است کهحدود و نحوه عمل و شیوه رفتارهای او را مشخص می نماید. این مقاله مروری تحلیلی بر دانش روانشناسی محیطی رابطه ی دو سویه بین محیط و انسان و تأثیر کیفیت محیط ساخته شده بر رفتا ر و روان انسا نداشته است. عدم توجه به نیازهای فیزیولوژیکی و روانی افراد در یک محیط بخصوص فضای درمانی بیمارستان منجر به ایجاد حس نارضایتی در بین آنها و کندی روند بهبود بیماران می شود. . به این منظورمحیط های بیمارستانی به عنوان یکی از شاخص ترین نمونه ها مورد ارزیابی قرارداده شو د. تاثیرمحیطی بیمارستان بر بیماران با توجه به شرایط حساس و آسیب پذیری بیماران بسیار حائز اهمیت است. در طراحیمحیط های بیمارستانی شناخت صحیح نیازهای بیماران و کارکنان و تعریف مناسب فضاهای مختلف بیمارستانی مانند فضاهای ارتباطی از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. هدف از این مقاله تواثیر روانشناسیمحیط در طراحی معماری محیط های بیمارستانی و اماکن درمانی می باشد که بیان می کند روانشناسی محیط تا چه میزان بروی افراد در فضای بیمارستان موثر است. پژوهش حاضر با استفاده از مطالعات کتابخانه ای رویکرد توصیفی به درک و اهمیت این موضوع پرداخته می شود . نتیجه اینکه توجه به روانشناسی محیط درمحیط های بیمارستان ها عاملی بسیار مهم در روند بهبود بیماران به شمار می آید . طراح با ایجوا د محیطو ی مناسب و مطبوع به طور مستقیم و غیرمستقیم در وضعیت روحی و روانی و همچنین جسمی بیمار تأثیر می گذارد و سرعت روند بهبود وی را تغییر می دهد . بازدهی و کارایی پرسنل بیمارستانی و همچنین وضعیت روحی و روانی همراهان بیمار نیز متأثر از این طراحی می باشد

روانشناسی محیط، معماری، بیمارستان ، محیط ، بیمار