ارتقاء فضای داخلی و رسیدن به وضع مطلوب درمراکزموجود نگهداری ازکودکان بدسرپرست

درهمه جوامع مراکز دولتی و خصوصی خاص ازکودکان باخانواده گسیخته به هردلیلی حمایت و نگهداری می کنند درایران نیز سازمان بهزیستی عهده دار این مهم است آنچه که به نظر می رسد این مراکز مطلوبیت لازم و کافی را درحمایت ازکودکان ندارند ازطرفی نادیده گرفتن مراکز فعلی نگهداری کودکان بدسرپرست و ایجاد بنیادین چنین مراکزی امری نشدنی و ناصواب است در چند دهه اخیر شاخصه های طراحی موثر بر ویژگیهای رفتاری کاربران را بیش از آنکه در شکل فرم و پوسته بیرونی جستجو نمایند درمعماری فضاهای داخلی جستجو می کنند بنابراین بهبود عملکرد فیزیکی و روانی فضا غنابخشی به اصول زیباشناسی و اصلاح روانشناسی فضاهای داخی و تحقیق راجع به آن که تاچه حد در ارتقا کیفیت زندگی تاثیر مستقیم دارد موضوعی با ارزش است روش تحقیق در این نوشتار تحلیلی توصیفی است که مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای بوده و نتیجه حاصل از این پژوهش بیانگر این است که تقلید معقول کاری شایسته و پسندیده است و می توان با الگوبرداری از نمونه های موفق جهانی تنها فضای داخلی مراکز موجود را مطابق با فاکتورهای بکار گرفته شده به نحوی مطلوب تغییر داد تا بیشترین استفاده را به منظور ارتقاء سطح رضایت از زندگی با کمترین هزینه مادی و زمانی بدست آورد. این همان هدفی است که این مقالِ مکتوب بر آن تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

کودکان بدسرپرست ، مراکزسازمان بهزیستی ، رضایت اززندگی ، مطلوبیت فضا ، معماری داخلی